Tu szepcze poezja.. - Wersja do druku +- Polfan.pl - forum dyskusyjne (https://forum.polfan.pl) +-- Dział: Pokoje Polfanu (https://forum.polfan.pl/forumdisplay.php?fid=6) +--- Dział: Pokoje erotyczne (https://forum.polfan.pl/forumdisplay.php?fid=41) +---- Dział: Erotyczny (https://forum.polfan.pl/forumdisplay.php?fid=23) +---- Wątek: Tu szepcze poezja.. (/showthread.php?tid=30) |
Odp: Tu szepcze poezja.. - lullaby - 11-10-2007 Między nami Ocean. Między nami ocean czas przecięty nożem tak dalecy oboje a zbyteczna pamięć jeszcze mi na policzkach dłonie kładzie twoje jeszcze twoim ramieniem ogrzewa mi ramię a listy telefony książki obietnice puste muszle i perły się z nich nie wysnują codziennie wychodzimy na różne ulice tak obcy cięte rany długo czy się goją? Frajlich Anna. Umrzeć trzeba - lecz lepiej i trudniej Jest żyć, dla innych istnieć i dla siebie, I patrzeć w górskie pogodne południe, Jak wielkie białe kępy topnieją na niebie. Patrzeć w siebie? A po co? Tam zrównoważone Wszystkie noce i dzionki śpią jak owce w stajni. Siąść przy drodze pod kopą świeżo ustawioną I patrzeć, jak mijają mnie ludzie zwyczajni - To wszystko. To jest życie, ni mniej ani więcej. Nie trzeba gór ogarniać wzrokiem pożegnalnym. Jeżeli można jeszcze - to kochać goręcej: Czasami dzień pod wieczór staje się upalny. Iwaszkiewicz Jarosław/ Odp: Tu szepcze poezja.. - zuzanka - 11-10-2007 Jacek Kaczmarski Niech Krwią niech szafuje - kto krew ma na zbyciu Krzyk niech podnosi - kto zapomniał mowy. Zniszczeń niech żąda - kto w sobie ma nicość Głową w mur bije - komu nie żal głowy. Forsą niech szasta - kto się w forsie tarza Obietnicami - kto słowo ma za nic. Klątwy niech ciska - kto nie czci ołtarza Bluźni kto żadnych nie uznaje granic. A ty siej. A nuż coś wyrośnie. A ty - to co wyrośnie - zbieraj. A ty czcij - co żyje radośnie A ty szanuj to co umiera... Niech wstydu się lęka - kto próżnią nadęty Niech strachu się wstydzi - kto mężny głupotą Niech pytań nie stawia - kto czuje się świętym Wyroki niech miota - kto schlebia miernotom. Łzami niech kłamie - kto się współczuć wstydzi Śmiechem niech szydzi - kto nie zaznał skruchy W orszak niech wierzy - kto nie wie gdzie idzie Orkiestr niech słucha - kto na głos jest głuchy Niech nienawidzi - kto nie umie sławić Niech łże - kto w pychu uwierzył bezkarność Świat niech opluwa - kogo gorycz trawi Życie niech trwoni - kto je ma za marność. Niech się nie zdziwi - kto zbawców wciąż słucha Że będzie rabem kolejnych cezarów Którzy okręcą kikut jego ducha W po stokroć sprane bandaże sztandarów. A ty siej. A nuż coś wyrośnie. A ty - to co wyrośnie - zbieraj. A ty czcij - co żyje radośnie A ty szanuj to co umiera. I pamiętaj - bo dana Ci pamięć: Nie kłam sobie - a nikt ci nie skłamie. Odp: Tu szepcze poezja.. - tene - 11-10-2007 Anna Świrszczyńska Ja nie mogę Zazdroszczę ci. W każdej chwili możesz odejść ode mnie. A ja od siebie Nie mogę. 8) Odp: Tu szepcze poezja.. - lullaby - 12-10-2007 Bellon Wojtek Zakochani. W śniegu słońcem połączeni Plotąc tkliwości przędze Ponad czasem żyją Sami w wirze zdarzeń Krok za krokiem Krok za krokiem Idąc krokiem sarnim Zakochani Deszczu krople ci utoczę W świecidełko przejrzyste Rozniebieszczę morze Rozszeleszcze liście Coraz bliżej Coraz bliżej Wspólne oddychanie Zakochani Dam na dłoni ciepła garstkę Oczu palcami dotknę Chcesz powróżę z kart Ci Cisze zwielokrotnię Lat już tyle Lat już tyle Połączeni snami Zakochani Na kobiercu resztek zimy Ręce związane chmurą Biblia Połoniny Błogosławią góry Dokąd idą Dokąd idą Życia stromą granią Zakochani. Odp: Tu szepcze poezja.. - zuzanka - 13-10-2007 Wojtek Bellon Post scriptum jesiennej miłości i oto nadeszła pora czernienia traw zżętych pozostał za nami kosmos jesienny przyszło nam u drogowskazu z napisem "donikąd" stanąć a w nas słowa jak ptaki zmoknięte a w nas myśli strachliwe jak zając i oto czas nadchodzi wyjaśnień nie zbędnych stoimy obok chociaż na wyciągnięcie ręki Żeby choć chwila niewielka by spokój znowu znaleźć lecz w nas słowa jak ptaki zmoknięte lecz w nas myśli strachliwe jak zając i oto popatrzmy tylko stoimy na rozdrożu z którego każde odejść osobną drogą może I każde z nas obce pośród stron świata wybierając bo w nas słowa jak ptaki zmoknięte bo w nas myśli strachliwe jak zając a tyle drogi przed nami tyle światów przed nami a tyle pieśni jeszcze tyle pieśni przed nami Odp: Tu szepcze poezja.. - monika_ - 16-10-2007 Ja jeszcze ciągle czekam Ja jeszcze ciągle czekam na ciebie a ty nie przychodzisz a jeśli to jesteś przejazdem na dwa dni jak ten fizyk z Moskwy w niemodnym kapeluszu który uśmiechnął się od mnie i zniknął na zakręcie białych szyn nie próbowałam go zatrzymać wiedziałam przecież że to nie ty czekam czekam wytrwale tak lekko dotykają mnie dni moja tęsknota jest tęsknota planet zmarzłych tęskniących do słońca a ty jesteś słońcem które pozwala mi żyć jest znowu wieczór na dachach leży śnieg wąskie wieże kościołów nakłuwają niebo i dni tak lekko biegną nie wiadomo gdzie Halina Poświatowska Bliskość ukochanego Gdy słońca blask nad morza lśni głębiną, Myślę o tobie, miły. Wzywałam cię, gdy księżyc niebem płynął I zdroje się srebrzyły. Widzę cię tam, gdzie skraj dalekiej drogi Szarym zasnuty pyłem, A nocą gdzieś wędrowiec drży ubogi Na ścieżynie zawiłej. Słyszę twój głoś w szumie spienionej fali Bijącej o wybrzeże Lub w cichy gaj przychodzę słuchać dali W zamierającym szmerze. I wtedy wiem, że jesteś przy mnie, blisko, Choć oddal cię ukryła - Przygasa dzień, wnet gwiazdy mi zabłysną O, gdybym z tobą była! Johann Wolfgang Goethe Odp: Tu szepcze poezja.. - lullaby - 18-10-2007 " Są takie noce od innych ciemniejsze, kiedy się wolno rozpłakać, wolno powtarzać słowa najświętsze, mówić o wróżbach i znakach, tylko nie wolno tej nocy pod różą okraść, okłamać, oszukać, bo się już będzie odtąd na próżno bezsennej nocy tej szukać... " A.Osiecka... Odp: Tu szepcze poezja.. - zuzanka - 18-10-2007 Znalezione w sieci ... * * * sosnowa igła wyprażona upałem siennik szarej trawy cisza westchnień pulsujących wewnątrz paraboli naszych ciał stycznych we wszystkich punktach i tak blisko czuły błękit nieba Credo (quia absurdum) Wierzę w ulotność chwili piękna która wiecznie trwa w nieudolność przeczuć kiedy wszystko idzie źle i w dobrą wolę nieznajomych pytanych o drogę Wierzę w poplątany sens zdarzeń oczywistą niedorzeczność myśli w utracony rozum szaleństwo mądrość miłości Wierzę jak król który włożył nowe szaty i jak dziecko które w i e d z i a ł o że jest nagi Odp: Tu szepcze poezja.. - lullaby - 25-10-2007 Tyle smutku... Tyle jest smutku w naszym wzroku, Zbyt gorzko przyznać, zbyt boleśnie, Że tylko i w miedziany spokój Pozostał nam w tym późnym wrześniu. Inny odebrał mi spłoszenie I dreszcz, i ciepło twego ciała ... W sercu, jesiennym nieskończenie, Cisza się deszczem rozszemrała. To nic. Przywyknę. Jak pociecha Zrodziła się ta prawda prosta, Że nic mnie w życiu już nie czeka, Tylko ten deszcz i żółty rozkład. A przecie byłem też zrodzony Do świeższych barw, do czystych dźwięków... Jak mało widzę dróg schodzonych, Jak wiele popełnionych błędów. Życie... ból... szczęście - mija wszystko... Śmieszny fatalizm doczesności. Ogród, jak nieme cmentarzysko, Usiały brzóz odarte kości. I my zamażemy, przeszumimy Na podobieństwo drzew ogrodu. Próżno więc pragnąć pośród zimy Kwiatów, co giną z przyjściem chłodu. Jesienin Sergiusz. Odp: Tu szepcze poezja.. - zuzanka - 26-10-2007 Mateusz Bieńkowski Rozłąka Pojawiłaś się tak nagle, Tak niespodziewanie, Tak nam było dobrze, Lecz nie było nam dane Żyć ze sobą szczęśliwie Źli ludzie nas rozdzielić chcieli. Lecz my wierzyliśmy W to że nasz miłość przełamie wszystko, Oddzieli nas od świata złych ludzi, Lecz tak się nie stało, rozłączyli nas, Lecz nasz serca zawsze będą razem wierze W to, że spotkamy się znowu, Być może nie w tym życiu, Lecz wiem że już niedługo |