Cytat:Kiedy myślimy o takim zjawisku, jak instynkt stadny, zwykle uważamy, że cechuje on podatnych na indoktrynację ignorantów, natomiast ludzie wykształceni, intelektualiści są na to zjawisko odporni.
Sprawy wyglądają jednak zupełnie inaczej i istnienie wspomnianego postępowego kołtuństwa pokazuje, że instynkt stadny jest czymś typowym dla sporej rzeszy ludzi uważających się za "inteligentów".
Co więcej, ów fakt, że kierują się nim - że myślą tak, jak wypada i jak powinno się myśleć - traktują oni właśnie jako dowód swojej inteligencji.
W takiej sytuacji można nawet wykreować stado nonkonformistów, myślących według jednakowych szablonów i równocześnie przekonanych o własnej niezależności.
Tak właśnie funkcjonują np. subkultury młodzieżowe, składające się z osobników pozornie zbuntowanych i niepogodzonych ze społecznymi konwencjami, a równocześnie za wszelką cenę podkreślających swoją identyfikację z kontestującą grupą za pomocą ubioru, zachowań, głoszonych poglądów.
Ów instynkt stadny wiąże się z drugą cechą, a mianowicie z nieumiejętnością czy niechęcią do samodzielnego myślenia i zbytniej łatwości w uleganiu tzw. autorytetom, mimo deklarowanego nonkonformizmu.
Można to wytłumaczyć wspomnianą już chęcią podniesienia własnego prestiżu.
Nie inaczej sprawa wygląda, jeśli chodzi o naśladowanie autorytetów intelektualnych: zamiast uzasadniać własne stanowisko stadny inteligent uzna, że wystarczy tu odwołanie się do jakiejś postaci, którą w jego stadzie uważa się za guru.
Dochodzi przy tym niemal powszechnie do sytuacji nadużycia autorytetu.